શ્વસ અનંતોમાં
ઊડ પતંગોમાં
પોઢ ગઝલોમાં
ઊઠ અભંગોમાં
સંદીપ ભાટિયા

પાંદડી વાયરાને વળગી શું કામ ? -પન્ના નાયક

પાંદડી વાયરાને વળગી શું કામ ?
ડાળ ઉપર ઝૂલતી’તી
            ડાળ ઉપર ખૂલતી’તી
આમ એકાએક ડાળીથી અળગી શું કામ ?

વાયરો રોક્યો રોકાતો નથી કોઈથી,
પાંદડી શાને આ વાયરા પર મોહી’તી ?
હવે આંખડી આંસુમાં ઢળતી શું કામ ?
પાંદડી વાયરાને વળગી શું કામ ?

હવે મોસમમાં મ્હાલવાનો અવસર નથી,
પાંદડી પર વાસંતી અક્ષર નથી,
હવે ભવના જંગલમાં ભટકતી શું કામ ?
પાંદડી વાયરાને વળગી શું કામ ?
આમ એકાએક વાયરાથી સળગી શું કામ ?

-પન્ના નાયક

2 Comments »

  1. પ્રત્યાયન said,

    August 19, 2005 @ 5:13 AM

    Very nice poem….Pannaben has a natural gift of sensitivity! In general, females are more natural to express such a touchy sentiment, and Pannaben has been one of my favourite poetess since i strarted to read any thing called ‘poem’.

  2. UrmiSaagar said,

    February 22, 2007 @ 1:32 PM

    આજે કંઇક શોધવા જતાં આ ગીત મળી ગયું…
    અને વાંચ્યુ એવું જ જાણે સોંસરવું ઉતરી ગયું…
    ખુબ જ મજા આવી ગઇ… આભાર ધવલભાઇ!

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment