તાંદુલી તત્વ હેમથી ભારે જ થાય છે,
કિંતુ મળે જો લાગણી ત્યારે જ થાય છે.
જ્યાં ત્યાં કદીય હાથ ના લંબાવ, ઓ હ્રદય!
મૈત્રીનું મૂલ્ય કૃષ્ણના દ્વારે જ થાય છે.
મુસાફિર પાલનપુરી

અસલ ઝુરાપો આલો – – ઊજમશી પરમાર.

વળી,દાખડો શીદને કરવો પળ બે પળનો-ઠાલો,
આલો તો આલો રે અમને અસલ ઝુરાપો આલો;
દુનિયા આખીથી નોખી આ અજબ સમી રટ લાગી!

ચપટી ચપટી તલસાટે તો ફૂટે એક-બે ટશિયા,
ઘા વ્હેવા દ્યો ધોધમાર,નહીં ખપતા ટેભા-બખિયા;
તણખા સાટે ઝાળ અમે તો ચાહી કરીને માગી.

અધકચરા આ હદડા જીવને રોજ કરાવે ફાકા,
ધરવ પામવા કાજે ખપતા અજંપ આખેઆખા;
લખત કરી સાચકલી સમજણ,ભલે કહો વરણાગી.

– ઊજમશી પરમાર.

અભિવ્યક્તિ નું નાવીન્ય આ ખાસ્સા એવા ખેડાઈ ગયેલા આ વિષયને એક નવી જ તાજગી આપે છે.

2 Comments »

  1. pragnaju said,

    May 1, 2011 @ 6:46 AM

    સુંદર ગીત
    ચપટી ચપટી તલસાટે તો ફૂટે એક-બે ટશિયા,
    ઘા વ્હેવા દ્યો ધોધમાર,નહીં ખપતા ટેભા-બખિયા;
    તણખા સાટે ઝાળ અમે તો ચાહી કરીને માગી.
    બહુ સરસ અભિવ્યક્તી
    યાદ્
    વરસ્યા કરીને ય તરસ્યા કરીએ.દૂર રહીને ય સ્પર્શ્યા કરીએ..

    વણબોલાયેલી વાતે ય મલક્યા કરીએ.આછેરી ઝલક માટે ય ઝુર્યા કરીએ..

    આંખ વાટે નીર બનીને ય વહ્યા કરીએ..

  2. DHRUTI MODI said,

    May 2, 2011 @ 4:14 PM

    સુંદર મઝાનું ગીત. ઝુરાપાને કવિઍ સાંગોપાંગ શબ્દઓ દ્વારા રજૂ કર્યો છે.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment