પાણી પાણી જ હોય છે એ છતાં, પાણી પાણીમાં છે ફરક કેવો ?
માપસરનું મળત તો વૃક્ષ બનત, કાષ્ઠ કોહી ઊઠ્યાં જળાશયમાં.
વિવેક ટેલર

હાથ મેળવીએ – નિરંજન ભગત

લાવો તમારો હાથ, મેળવીએ
( કહું છું હાથ લંબાવી ) !
કહો શું મેળવી લેવું હશે મારે ? તમારા હાથમાં તો કેટલુંયે –
ધન હશે, સત્તા હશે, કીર્તિ હશે…
શું શું નથી હોતું તમારા હાથમાં ?
મારે કશાનું કામ ના,
ખાલી તમારો હાથ…
ખાલી તમારો હાથ ?
ના, ના, આપણા આ બેય ખાલી હાથમાંયે કેટલું છે !
આપણા આ હાથમાં ઉષ્મા અને થડકો –
અરે, એના વડે આવો, પરસ્પરના હૃદયનો ભાવ ભેળવીએ,
અને બિનઆવડત સારું-નઠારું કેટલુંયે કામ કરતા
આપણા આ હાથ કેળવીએ !
અજાણ્યા છો ? ભલે !
તોયે જુઓ, આ હાથ લંબાવી કહું –
લાવો, તમારો હાથ, મેળવીએ !

-નિરંજન ભગત

શાળામાં આ કાવ્ય ભણતા હતા ત્યારે એનો અર્થ જેટલો વિશાળ ભાસતો હતો એનાથી હવે કદાચ અનેકઘણો વિશાળ લાગે છે. વિશ્વ વધુ ને વધુ સાંકડું થતું જાય છે ત્યારે આ કવિતાથી વધુ પ્રાસંગિક શું હોઈ શકે? પ્રથમ નજરે અછાંદસ ભાસતું આ કાવ્ય વળી છંદોબદ્ધ પણ છે…

3 Comments »

  1. Suresh Jani said,

    December 3, 2006 @ 9:34 AM

    હાથ લંબાવીને સમજાવો ગુરુજી! કે આ કાવ્યને છંદો બધ્ધ કઇ રીતે કહેવાય.

  2. ઊર્મિસાગર said,

    December 4, 2006 @ 11:18 AM

    agree dada… તેમાં મારા જેવા નવા નિશાળીયાને વધુ confuse ના કરો ગુરુજી!

    સુંદર કાવ્ય છે…

  3. pragnaju said,

    May 14, 2010 @ 7:48 AM

    આપણા આ હાથ કેળવીએ !
    અજાણ્યા છો ? ભલે !
    તોયે જુઓ, આ હાથ લંબાવી કહું –
    લાવો, તમારો હાથ, મેળવીએ !
    વાહ્
    યાદ
    મારા હાથમાં
    છલકંત જાણે સૂર્યના સ્મિતથી સભર આકાશ
    મારા હાથમાં
    પત્ર રે
    મોહક પૃથ્વીનો જાણે વસંતલ અબ્ધિનો ઉછળંત લય

    લય અહીં ગુંજે
    ગ્રહો તારા નિહારિકા સતત ગુંજે
    મારા હાથમાં
    રસળંત જાણે કરુણામય પ્રભુના હૃદયનો ભાવ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment