ગમ્મે તેવું મોટું હો પણ,
નામ વગરની હોય નનામી.
અંકિત ત્રિવેદી

તેં પણ – રમેશ પારેખ

બન્યો બનાવ અને નીરખ્યા કર્યું તેં પણ
હું તારા હાથમાંથી છટકેલું કાચનું વાસણ.

અણીને વખતે મદદગાર થઈ પડી કેવી
આપણા વચ્ચે છટકબારીઓ સમી સમજણ.

તું બગીચાનો કોઈ બાંકડો નથી, સોનલ
ખરી ગ્યાં ફૂલ છતાં તારી ના ઝૂકી પાંપણ ?

જખમની જેવું હતું એક સ્વપ્ન આપણને
એને પંપાળતાં રહ્યાં’તાં આપણે બે જણ.

રહી ગઈ છે અમસ્થી જ બારીઓ ખુલ્લી
રમેશ, બંધ ઘરને હોય ના કશું વળગણ.

રમેશ પારેખ

5 Comments »

  1. ધવલ said,

    November 5, 2006 @ 12:11 PM

    અણીને વખતે મદદગાર થઈ પડી કેવી
    આપણા વચ્ચે છટકબારીઓ સમી સમજણ.

    બહુ ઊંચી વાત !

  2. Suresh Jani said,

    November 6, 2006 @ 9:54 AM

    થોડું અસ્પષ્ટ લાગ્યું? રસદર્શન કરાવશો?

  3. amit pisavadiya said,

    November 11, 2006 @ 12:35 AM

    વાહ !

  4. Dhiren Chauhan said,

    May 24, 2007 @ 7:37 AM

    amazing amazing..he was superb with the words,imotions…cant say any more

  5. nirlep bhatt said,

    November 18, 2011 @ 2:23 AM

    read it once, twice, thrice….felt it…and salute to these words.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment