ચંદ્ર – ઉદયન ઠક્કર
ઘૂઘવાટોથી ન આવ્યો હાથમાં
કેવો ઝિલાઈ ગયો, નિરાંતમાં
નેણ તો એનાંય ઝરમરતાં હશે
ચાંદ નીતરતો હશે, વરસાદમાં
ઊજળો ધંધો તો સોમાલાલનો!
વેચે રોકડમાં ને લે ઉધારમાં
આ અમાસો તો હવે કોઠે પડી
અમને મોટો લાડવો દેખાડ મા!
આ સળગવું, આખરે, શું ચીજ છે?
ચાંદ પૂછે કોડિયાને, કાનમાં
– ઉદયન ઠક્કર
ચંદ્ર વિષે ઘણી રચનાઓ છે પણ ચંદ્રની ઉધારનો ઘંધો કરતા સોમાલાલ તરીકે વાત તો અહીં જ જોવા મળશે ! પહેલા શેરમાં ચંદ્રનું પ્રતિબિંબ ઘૂઘવતા પાણીમાં પડતું નથી પણ શાંત પાણીમાં સુપેરે ઝીલાય છે એ વાત બહુ નાજુક રીતે કરી છે. આટલો મોટો ચાંદો થયો પણ આખરે એ તો બાપકમાઈનો જ પ્રકાશ વાપરે છે. જાતે બળવાનો અર્થ તો એણે પણ આપકમાઈથી પ્રકાશતા કોડિયાને જ પૂછવો પડે.
વિવેક said,
August 16, 2006 @ 3:17 AM
ચંદ્રની બાપકમાઈની વાત પરથી એક મારો શેર યાદ આવી ગયો:
છે ઊછીનું તેજ તો પણ ઠારતું, ના બાળતું,
લેણ-દેણીની રસમ ગર્વિત કરે છે ચાંદની.
સુરેશ જાની said,
August 16, 2006 @ 11:48 AM
મને લાગે છે કે અહીં સોમાલાલ એટલે ચંદ્ર પોતે ( સોમ) , એમ જ સમજવાનું છે !! તે સૂરજ પાસેથી ઉધાર લે છે અને રોકડા રૂપીયાની જેમ આપે છે, અને પાછો તેનો માલ વધારે વખણાય છે !!
પ્રતિક ચૌધરી said,
September 5, 2008 @ 5:50 AM
વાહ! ખરેખર ખુબ જ સુંદર શેર છે…………
આ સળગવું, આખરે, શું ચીજ છે?
ચાંદ પૂછે કોડિયાને, કાનમાં