હા, ગઝલ કાગળ ઉપર લખવી પડે છે ઠીક છે,
પણ ગઝલ ક્યારેય તે કાગળ ઉપર રે’તી નથી.
જાતુષ જોશી

જોતો રહ્યો – રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’

એક મુંઝારો નિરંતર દેહમાં જોતો રહ્યો,
સાવ ભૂખ્યો ડાંસ અજગર દેહમાં જોતો રહ્યો.

બ્હાર શેરીમાં ભટકતો સાવ પાગલ શખ્સ એ,
આંખ જ્યાં મીંચું હું અકસર દેહમાં જોતો રહ્યો.

દેહ જો ના હોત એની થાત ઓળખ કઈ રીતે,
હું હંમેશાં દોસ્ત ઈશ્વર દેહમાં જોતો રહ્યો.

આમ ટીપું આમ મોટા રણ સમો લાગ્યા કરું,
રોજ સૂકાતો સમંદર દેહમાં જોતો રહ્યો.

દેહ છે ત્યાં લગ બધા સંબંધ ને સંસાર આ,
હું બધા પ્રશ્નો ને ઉત્તર દેહમાં જોતો રહ્યો.

કોણ આ મિસ્કીન થઈને ઠોકરો ખાતું ફરે,
માંહ્યલો સાબૂત સદ્ધર દેહમાં જોતો રહ્યો.

– રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’

આત્મ-શોધની વાત છે….કવિ પોતાની મૂંઝવણો કાવ્યમાં મૂકીને આપણને વિચારમાં નાખી દે છે….ત્રીજો શેર ખાસ.

2 Comments »

  1. Babu said,

    October 2, 2017 @ 6:45 PM

    સરસ.

    દેહ છે ત્યાં લગ બધા સંબંધ ને સંસાર આ,
    હું બધા પ્રશ્નો ને ઉત્તર દેહમાં જોતો રહ્યો.

    દેહ ગયા પછી શું રહે ?
    બાબુ પટેલ

  2. સુરેશ જાની said,

    October 3, 2017 @ 8:35 AM

    સારું , નરસું એ બધું સાહજિક છે – ‘એ છે’

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment