તારા વચનનો કેટલો આભાર માનીએ,
વરસો કઠણ હતાં તે ગયાં આજકાલમાં.
મરીઝ

જતી વેળા – જવાહર બક્ષી

March 1, 2016 at 12:59 AM by તીર્થેશ · Filed under ગઝલ, જવાહર બક્ષી

બરફનો પહાડ થઈ મારા પર વહી જાજે
હું ક્યાં કહું છું કે મારામાં ઓગળી જાજે

જો મૌન થઈને તું મારા હ્રદયમાં રહી ન શકે
તો આવ હોઠ સુધી … શબ્દ થઈ ઊડી જાજે

હું શ્વાસ શ્વાસનું સામીપ્ય ઝંખતોય નથી
હું ગૂંગળાઉં નહીં એ રીતે વહી જાજે

તૂટું તૂટું થઈ રહી છે સંબંધની ભેખડ
જવું જ હોય તો હમણાં જ નીકળી જાજે

જવું જ હોય તો રોકી શકે છે કોણ તને?
હું તો અહીં જ હઈશ, આવ તો મળી જાજે

-જવાહર બક્ષી

3 Comments »

  1. jigar said,

    March 1, 2016 @ 9:16 AM

    fabulous blog..stumbled across this site incidentally ; Superb ghazal by Bakshi ji.

    “લયસ્તરો” : Great compilation of Gujarati literature !

  2. Ketan Yajnik said,

    March 2, 2016 @ 4:27 AM

    એણે “બક્ષી ” યાદોની ગઝલ , એમાં તો તું વસી જાજે

  3. kiran said,

    March 2, 2016 @ 6:21 AM

    બહુજ સરસ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment