લાગણીની વાત પૂરી ના થઈ,
એટલે મેં સ્હેજ વિસ્તારી ગઝલ.
મનહરલાલ ચોક્સી

આવ, સખી, આવ – નિરંજન ભગત

આવ, સખી, આવ,
          વહી જશું ધીરે ધીરે,
મિલનની નાવ, 
          વિરહને તીરે તીરે !

હો વેળુથી વેરાન બેઉ તટે
          વૈશાખની અગનછટા,
વા પૂરથી પાગલ જલપટે
          આષાઢની સઘન ઘટા;

ધૂપ હો વા છાંવ,
          સહી જશું નત શિરે;
મિલનની નાવ
          વહી જશું ધીરે ધીરે !

– નિરંજન ભગત

સ્નિગ્ધ-સૂર, મોહક ગીત… મનની તૃપ્તિ ! 

3 Comments »

  1. વિવેક said,

    August 19, 2008 @ 3:15 AM

    ધૂપ હો વા છાંવ,
    સહી જશું નત શિરે;
    મિલનની નાવ
    વહી જશું ધીરે ધીરે !

    – સહવાસની શક્તિની સુંદર અભિવ્યક્તિ…

  2. Pinki said,

    August 19, 2008 @ 4:57 AM

    સંસ્કૃત પરથી અન્ય ભાષાનો ઉદ્.ભવ થયો
    પણ ગુજરાતી વધુ સુ’સંસ્કૃત’ અને સમૃદ્ધ
    એટલે જ લાગે સંસ્કૃતનાં શબ્દો એમ જ
    ઉશન્ સ , સુંદરમ્ ,ઉમાશંકર, રાજેન્દ્ર શાહ
    રાજેન્દ્ર શુક્લ વિ. એ સાહિત્યમાં જાળવ્યાં….

    સુંદર ગીત……

  3. pragnaju said,

    August 19, 2008 @ 1:16 PM

    હો વેળુથી વેરાન બેઉ તટે
    વૈશાખની અગનછટા,
    વા પૂરથી પાગલ જલપટે
    આષાઢની સઘન ઘટા;
    ભાવ વઆહી અભિવ્યક્તી

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment