કંઈ કેટલા બનાવમાં જીવન વીતી ગયું
તારી ને મારી વાત બસ બાકી રહી અને…
– મેગી આસનાની

હવે કોઈને – યોસેફ મેકવાન

શબ્દે શબ્દે જેમ વસ્યો છે અક્ષરનો સહવાસ,
હતા આપણા એમ ભળેલા શ્વાસ !
ઊડી ગયો ક્યાં વરાળ થઈને અંતરનો વિશ્વાસ ?

રજકણ અણસમજણની ક્ષણમાં
ચિત્તમહીં છવાઈ,
વેરણ-છેરણ દ્રશ્ય થયાં સૌ
ગયું બધું પલટાઈ !
રાત સરીખા દિવસો લાગે
જાણે સદા અમાસ !
ઊડી ગયો ક્યાં વરાળ થઈને અંતરનો વિશ્વાસ ?

જીવતરના હાંસિયે જઈ બેઠા
સ્મરણોનાં સૌ વ્હાલ,
કશું નથી કૈં ગમતું દોસ્તો,
હાલ થયા બેહાલ !
હવે કોઈને માનવતા પણ
નથી આવતી રાસ !
ઊડી ગયો ક્યાં વરાળ થઈને અંતરનો વિશ્વાસ ?

– યોસેફ મેકવાન

સીધું દિલમાંથી કાવ્ય બહાર આવ્યું છે જાણે…… !!

2 Comments »

  1. yogesh shukla said,

    May 20, 2015 @ 2:13 PM

    ખરું કહું તો બહુજ ઉચ્ચ કોટીના શબ્દો ભારવાળી રચના , બે ત્રણ વાર વાંચવી પડે ત્યારે સમાજ પડે ,

  2. Harshad said,

    May 23, 2015 @ 12:14 PM

    ઍક મઝાનુ સુન્દર કાવ્ય ! બીજુ શ કહુ . I am speechless.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment