પૂર – વિપિન પરીખ
હંમેશા સાથે ને સાથે જ વહેતા ને
એકમેકથી એક પળ પણ અળગા ન થતા
કાષ્ટના બે ટુકડા ક્યારેક
એકબીજાથી કેટલા દૂર નીકળી જાય છે ?
જાણે પહેલાં કોઈ પરિચય જ નહોતો !
પણ
નદીને કોઈ એક ક્ષણે
બધું યાદ આવી જાય છે ને
તેના બેઉ કાંઠા
આંસુથી ઉભરાઈ જાય છે.
– વિપિન પરીખ
pragnaju said,
July 30, 2008 @ 9:35 PM
પણ
નદીને કોઈ એક ક્ષણે
બધું યાદ આવી જાય છે ને
તેના બેઉ કાંઠા
આંસુથી ઉભરાઈ જાય છે.
ખુબ સુંદર,
અર્થસભર..
સંવેદનશીલ રચના.
!
Pravin Shah said,
July 31, 2008 @ 12:21 AM
…..તેના બેઉ કાંઠા
આંસુથી ઉભરાઈ જાય છે.
સુંદર રચના !
http://www.aasvad.wordpress.com
Mansuri Taha said,
July 31, 2008 @ 12:44 AM
ખુબ જ સુંદર રચના.
mahesh Dalal said,
July 31, 2008 @ 5:28 AM
ખૂબ સુન્દર ..
મારા જુના મિત્ર ને યાદ કરતા .. સ્મરુતી ઉભ્રરાય હૈયુ આનન્દે.
વિવેક said,
July 31, 2008 @ 9:02 AM
હૃદયસ્પર્શી રચના…
Lata Hirani said,
August 1, 2008 @ 12:37 PM
મારા પ્રિય કવિની રચના…