દસ આંગળીઓ – વિપાશા
દસ આંગળીઓ
એક આડીઅવળી ડાળી
પોતામાં પકડીને આગળ ચાલતી હતી.
જરા આગળ જઈને
ફેંકી દીધી
એ આડીઅવળી ડાળી ને ઉપાડી લીધી
એક પ્લાસ્ટિક કેનને.
કદાચ એ આડીઅવળી એક ડાળીમાં ભરાઈ ગયેલા
તડકાઓ
ના સહેવાયા એ દસ આંગળીઓથી.
– વિપાશા
વીંધીને આરપાર ઉતરી જાય એવું કાવ્ય. આડીઅવળી અને તડકાઓ શબ્દનો સૂચિતાર્થ ચૂકી ન જવાય એ જો જો…
neha said,
July 3, 2014 @ 2:46 AM
Waah…
Navi j rite aalekhaayelu majanu prakruti.kaavy
નરેન્દ્ર કાણે said,
July 4, 2014 @ 1:50 AM
આડીઅવળી આન્ગલીઓ અને તડકાનો સુચિતાર્થ નથી સમજાતો–સમજાવો તો સારું
Harshad said,
July 4, 2014 @ 7:02 PM
સુન્દર !!
વિવેક said,
July 5, 2014 @ 1:41 AM
@ નરેન્દ્ર કાણે:
સમય મળતાં જ પહેલું કામ આ કરીશ…
La Kant Thakkar said,
July 11, 2014 @ 1:44 AM
“ફેંકી દીધી એ આડીઅવળી ડાળી,
ને,
ઉપાડી લીધી એક પ્લાસ્ટિક કેનને.”-
પોતાની ભીતર સંઘરેલા કેન ના રંગ,
અંદર ની મિઠાશ-સુગંધ વધુ મન પસંદ હશે ?!
જે હાંવી થૈ ગયા !
“આડીઅવળી” અને “તડકા”નો સુચિતાર્થ ???
‘અંગત પસંદગી’ અને ‘પરિવર્તનશીલતા’ નું શું?
જોનાર-લખનાર-મુલવનાર-પ્રતઇભાવ આપનારની
અલગ અલગ દ્રુશ્ટિની જ વાત!
–લા’ કાંત / ૧૧.૭.૧૪