અંગૂરી સાંજ — પારુલ ખખ્ખર
વાસંતી વાયરા એ મારી જ્યાં ફૂંક ત્યાં તો શ્વાસોના ધણ ઊડ્યા ફરર..
ઘાંઘી થઈ ધબકારા ઝાલું ન ઝાલું ત્યાં છૂટ્યા ધબ્બાક દઈ અરર..
કેસૂડો ડંખ્યાની વેળાને પોંખુ કે પોંખુ આ અધકચરું ભાન !
ઓગળતા ઓગળતા એક થયા એવા કે રંગાયો કેસરિયો વાન.
દોમદોમ રસભીના એકાંતે ચીર્યો છે જર્જર સન્નાટાને ચરર..
વાસંતી વાયરા એ મારી જ્યાં ફૂંક ત્યાં તો શ્વાસોના ધણ ઊડ્યા ફરર..
રાંધણિયે આવીને બેઠું પતંગિયુ ને ચૂલો તો મઘમઘતો બાગ !
કોણે પેટાવી ને કોણે ચગાવી આ રોમરોમ રણઝણતી આગ ?
એવી કોમળતાથી નસનસને ઠારી કે જાણે હો પીંછાનુ સરર..
વાસંતી વાયરા એ મારી જ્યાં ફૂંક ત્યાં તો શ્વાસોના ધણ ઊડ્યા ફરર..
જેને અઢેલીને ખીલ્યા એ ભીંતોને ફૂટી છે મ્હેંક મ્હેંક વેલ,
બિંબોમાં ઝિલાયો ગહેકંતો મોરલો ને ઝિલાણી થનગનતી ઢેલ
અંગૂરી એક સાંજ આવી છે જીવતરમાં એને લે ઝોળીમાં ભરર..
વાસંતી વાયરા એ મારી જ્યાં ફૂંક ત્યાં તો શ્વાસોના ધણ ઊડ્યા ફરર..
— પારુલ ખખ્ખર
કેવું મજાનું ગીત ! સદભાગ્ય છે કે હજી આપણા અહેસાસોને આવા વાસંતી વાયરા અડતા રહે છે ને આપણા શ્વાસોનાં ટોળાં ઊડતાં રહે છે… શ્વાસોને ઊડી જતાં જોઈ ઘાંઘાં થઈ જવાય છે ને ધબકારાઓને ઝાલીએ, ન ઝાલીએ તેવામાં તો ફુર્ર કરતાંકને છટકી જાય છે…
પતંગિયું રાંધણિયે આવી બેસે ને ચૂલો આખો મઘમઘતો બાગ થઈ જાય એવું મજાનું કલ્પન તો કોઈ સ્ત્રી જ કરી શકે… વાહ કવયિત્રી…
Rina said,
February 22, 2014 @ 1:12 AM
Beautiful. …..
DINESH said,
February 22, 2014 @ 6:35 AM
અંગૂરી એક સાંજ આવી છે જીવતરમાં એને લે ઝોળીમાં ભરર..
વાસંતી વાયરા એ મારી જ્યાં ફૂંક ત્યાં તો શ્વાસોના ધણ ઊડ્યા ફરર..
Maheshchandra Naik (Canada) said,
February 22, 2014 @ 7:36 PM
વાસંતી વાયરાની મન ભાવન્ રજુઆત કરતુ ગીત્,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Nirav said,
February 22, 2014 @ 11:07 PM
શ્વાસોના ધણ . . .
અદભુત . . અત્યંત અદભુત !
Parul Khakhar said,
February 23, 2014 @ 10:45 AM
ખુબ ખુબ આભાર મિત્રો…
ketan motla " raghuvanshi" said,
March 6, 2014 @ 12:57 AM
બંધાણી ….
ગીત ગઝલનો બંધાણી …
હું ગીત ગઝલનો બંધાણી ,
સાંજ ઢળે ને શબદ શબદને
લે’તો માણી માણી …. ૦ ગીત ગઝલનો બંધાણી …
ગીતો ,ગઝલો ,શેર- શાયરી ,
માણું રોજ કવિતા.,
પાને પાનું ભીંજવી નાખે ,
જાણે વહે સરિતા .
પંક્તિઓમાં પ્રાસ મળે તો ,
થા’તો પાણી પાણી ….. ૦ ગીત ગઝલનો બંધાણી …
શબ્દ સમૂળા સ્પર્શ કરે ,
અર્થો આપે આલિંગન ,
રોમરોમ નાચી ઉઠું ,
મહેકે છે મારું તનમન .
નરસૈયાનું કીર્તન ગાઉ ,
ગાઉ કબીર વાણી …….૦ ગીત ગઝલનો બંધાણી …
૦ કેતન મોટલા “રઘુવંશી ”
Dhaval B. Shah said,
March 26, 2014 @ 6:17 AM
Amazing!!
Laxmikant Thakkar said,
March 29, 2014 @ 6:02 AM
“અંગૂરી સાંજ” — શીર્શક જ ;ઇંડિકેટર …અંદરના વસ્તુ વિશે….
પતંગિયું રાંધણિયે આવી બેસે ને ચૂલો આખો મઘમઘતો બાગ થઈ જાય એવું મજાનું કલ્પન તો કોઈ સ્ત્રી જ કરી શકે… વાહ કવયિત્રી…
સાવ સાચી વાત ….
” સદાય ગતિમાન એક વહન, ભીતરનું આકાશ , કશાકનો સ્પર્શ.
કશીક આવન-જાવન કઈંક આપ-લે,ચન્દરની અસર સમંદર પર. ” જેવું કૈક !
કવિ તો કલ્પનાના ‘જીવંત’ રંગો પૂરીજ લે છે,-
કવિ કેટલો સક્ષમ ! સંવેદના તેનું સાધન-તત્વ ,
શબ્દ-સંજીવની-તત્વ, તેને સદા વર્તે જીવન-સત્વ
સર્જનાત્મકતા…જીવન…અસ્તિત્વ… ને,મૂલત: આ સર્જન, સંચાલન, વિસર્જનની (પ્રકટ=વ્યક્ત થવાનું ચાલતું રહે તે અર્થે, સૂર્ય-પૌરૂષ (પુરુષ, નર, પ્રાણી જીવ જે પ્રતીક ગણીએ) અને પૃથ્વી-ધરતી -ધરિત્રી-ધારણ-વહનકરનાર(પોષણની જવાબદારીઓનિભાવનાર) સ્ત્રૈણ-માદાતત્વ–(માતૃત્વધારક) જે અન્ય સાયોન્ગિકતત્વો, -જળ, અગ્નિ,આકાશના સંયોજન-સહાય દ્વારાઆશક્ય બનાવે છે. આમ જ સર્વ જીવો,વનસ્પતિ,સમગ્ર અસ્તિત્વ (હયાતી ) જીવન પમર્યા કરે છે.એક મનોહારી સુગંધની જેમ, જેને હવાની જેમ,માત્ર ત્વચા-સ્પર્શ સાથેના આનંદ-આહ્ લાદની જેમ, માત્ર..,માત્ર મહેસૂસ કરી શકાય છે….!
-લા’કાંત / ૨૯.૩.૧૪
Parul Khakhar said,
April 13, 2014 @ 1:16 PM
આભાર્..મિત્રો…
CHENAM SHUKLA said,
September 17, 2015 @ 8:43 AM
વાહ ..અતિસુંદર ગીત