શૂન્યતા – માલા કાપડિયા
મને મારો જ ડર લાગે
એટલી બધી શૂન્યતા
શા માટે
ફેલાઇ હશે અવકાશમાં?
ઉદાસ શિર
ઢાળી શકાય કોઇના
ખભા ઉપર
એવો એક
સંબંધ પણ નથી ?
અને
આથી જ
એકલવાયી સાંજે
અરીસામાં
મારા જ ખભા પર
માથું ઢાળી
હું
રડી લઉં છું.
– માલા કાપડિયા
એક સઘન અભિવ્યક્તિ……..
Rina said,
January 6, 2014 @ 3:08 AM
:(:(
ravindra Sankalia said,
January 6, 2014 @ 9:16 AM
જીન્દગીની કેવી કરુણતા? કોઇની સાથે આત્મીયતા ક્યારે થાય? જવાબ મુષ્કેલ છે.
perpoto said,
January 6, 2014 @ 10:01 AM
અલી ડાળીઓ
ક્યાં સુધી ઝુરશો, લ્યો
ઝીલો પવન
Chandresh Thakore said,
January 6, 2014 @ 11:20 AM
પોતાનો જ “ડર લાગે” એટલી હદે શૂન્યતા “ફેલાઈ” જાય એમાં વ્યક્તિની પોતાની કંઈ જવાબદારી ખરી? અને પોતાનો જ ડર જો લાગે તો બીજા કોઈની પણ સાથે સંબંધ બંધાઈ શકે ખરો? આ એક vicious circle ની વાત છે …
Pravin Shah said,
January 6, 2014 @ 10:33 PM
સરસ !
સુનીલ શાહ said,
January 8, 2014 @ 11:11 PM
સરસ, સરળ, સચોટ અભિવ્યક્તિ
Harshad said,
January 11, 2014 @ 7:48 PM
Attach your lonliness with GOD, you never need to cry.
Pradip Upadhyaya said,
April 8, 2016 @ 7:57 AM
શુન્યતા…. એક સરસ્ અને સચોટ્………….પ્રદિપ ઉપાદ્યાય્