અંગો કવિતાનાં – ભરત વિંઝુડા
કોઈ રીટાદાસ, કોઈ ભક્ત ગીતાના,
શ્લોક ક્યાં જઈ વાંચવા છાતીસંહિતાના.
એક ધોબીખોર પાનામાંથી ઊડીને-
આંખમાં ટપકી પડે છે કષ્ટ સીતાનાં.
સર્પ જેવું ચાલવું તારું ને શેરીનું-
ને સીધી લીટી સમાં અંગો કવિતાનાં.
એક ધરતીકંપ મારા પર થયો પાછો,
વ્હેણ બદલાઈ ગયાં પાછાં સરિતાનાં.
હું કલાકોની ઉદાસી બાદ કાગળ પર
પેન માંડું ને રચાતાં હોઠ સ્મિતાના !
– ભરત વિંઝુડા
આમ જુઓ તો ગઝલના બધા જ કાફિયામાં કવિની ગર્લફ્રેન્ડ્સ નજરે ચડે છે – રીટા, ગીતા, સીતા, કવિતા, સરિતા અને સ્મિતા ! પણ કવિ જ્યારે મગનું નામ સીધું મગ પાડતાં દેખાય ત્યારે ભાવકે સમજી જવાનું હોય છે કે આ સમય બેક-ફૂટ પર આવીને રમવાનો છે અને કવિને કંઈક બીજું જ અભિપ્રેત છે…. ‘છાતીસંહિતા’ અને ‘ધોબીખોર’ જેવા શબ્દો કોઇન કરવા જેવું અદભુત કવિકર્મ તો આ ગઝલની બાય-પ્રોડક્ટ છે… ખરેખર તો આખી ગઝલ જ મનનીય થઈ છે.
હું જો કે એક જ શેર-ચોથા-ની જ વાત કરીશ.
ભારે ભૂકંપથી નદીના વહેણ બદલાઈ જવાનું વૈજ્ઞાનિક સત્ય કવિ સંબંધ વિચ્છેદ સાથે કેવું કળાત્મકતાથી સંયોગે છે! અહીં એક બીજી કરામત ‘પાછો’-‘પાછા’ શબ્દમાં પણ છે. આ ઘટના કંઈ પહેલીવાર નથી બની એ સમજીએ તો આખો શેર ફરી નવા સ્વરૂપે ઊઘડતો લાગે.
suresh makwana said,
August 29, 2013 @ 2:36 AM
સરસ રચના…ગમી….
Rina said,
August 29, 2013 @ 2:39 AM
Waaaah
kartika desai said,
August 29, 2013 @ 3:03 AM
જય શ્રેી ક્રિશ્ન્,આપનો દિવસ શુભ મન્ગલ હો.વાહ…મઝા આવિ ગઈ!!
Manubhai Raval said,
August 29, 2013 @ 3:24 AM
લાજવાબ કલ્પના
sudhir patel said,
August 29, 2013 @ 10:10 AM
ખૂબ સુંદર ગઝલ અને આસ્વાદ!
સુધીર પટેલ.
ભૂપેન્દ્ર ગૌદાણા,વડોદરા said,
August 29, 2013 @ 2:52 PM
ગઝલની ખૂબી કહો કે રીત કહો ગાતી વખતે તો અચૂક રીપીટ કરવાની હોય છે,પણ.. લય સ્તરે એવી ટેવ પાડી છે કે પહેલાં – (રચના કોઈ પણ હોય ) પઠન પછી સૌનું ( કૉમેન્ટ કહેવાનું ટાળું છું) મૂલ્યાંકન , અને એ પછી ફરી વાંચતાજ ખરો સ્વાદ એ પણ ઘૂટાઈને ઘટ્ટ થયેલ, માણવાની મજા કંઈક ઔર છે !
perpoto said,
August 29, 2013 @ 11:22 PM
એક ધરતીકંપ મારા પર થયો પાછો….
કેટલા ખમતીધર હશે કવિ…..સીતા તો ધરતીમાં સમાય ગયાં
છતાં રામ હાર્યા નહી,સ્મિતા…રીટા….
વિવેક said,
August 30, 2013 @ 1:29 AM
@ ભૂપેન્દ્ર ગૌદાણા:
સત્યવચન…
આભાર !
Harshad Mistry said,
August 31, 2013 @ 11:05 AM
This is really heart touching creation. Like it very much.
Bahutkhub Bharatbhai!!!
heta said,
September 6, 2013 @ 11:49 AM
વાહ…..
એક ધોબીખોર પાનામાંથી ઊડીને-
આંખમાં ટપકી પડે છે કષ્ટ સીતાનાં…..