સાતે રવિવાર – ઉમાશંકર જોશી
સા તે ર વિ વા ર
. મારે સાતે રવિવાર,
આખા અઠવાડિયામાં
. સાતે રવિવાર.
. ચાલ્યો હું એક સવારે
. નગરીની ભરી બજારે.
. સામે મળિયો ત્યાં મુજને ક્યાંથી રવિવાર!
. બોલે: ‘જોતો નથી? છે આજે રવિવાર!’
. મારે સાતે રવિવાર.
. બોલું હું: ‘ભાઈ, આજે
. પેલી જો ગુજરી ગાજે
. શુક્રની, હમણાં હું આવું, લાગે નહીં વાર.’
. મારે સાતે રવિવાર.
. ‘જગની ગુજરી આ જોવા
. ચાલ! સમય છે ક્યાં રે ખોવા?
. જીવતર લાધ્યું છે કે ફરી લાધે બીજી વાર!
. ભાઈ, સાતે રવિવાર.
. ‘આળસનો સોમ રસ પી,
. જંગલમાં મંગલ નીરખી,
. બુધની ના રાખ સૂધ તું સાંજ કે સવાર,’
. ભાઈ, સાતે રવિવાર.
. ‘શિષ્યોને ગુરુ કરે જો,
. તારો શુક્રવાર વળે તો,
. શનિને રવિ કરી દઈ વક્રતા નિવાર.’
. ભાઈ, સાતે રવિવાર.
સા તે ર વિ વા ર
. મારે સાતે રવિવાર,
આખા અઠવાડિયામાં
. સા તે ર વિ વા ર.
. રવિ છે સૌ માનવકુળનો સાચો કવિવાર.
. ભાઈ, સાતે રવિવાર,
. મારે સાતે રવિવાર.
– ઉમાશંકર જોશી
ઉમાશંકર જોશી જેવા અતિગંભીર પ્રકૃતિના કવિ પાસેથી આવું રમતિયાળ ગીત મળે એની મજા જ અલગ. આ ગીત કવિતાના માઇક્રોસ્કોપની નીચે મૂકીને એનું ડિસેક્શન કરવા માટેનું નથી.જીવનમાં ક્યારેક તો દરેકને સોમવાર જાની દુશ્મન જેવો લાગ્યો જ હશે. રોજ રવિવાર હોય તો કેવી મજા એવું સ્વપ્ન કદી જોયું ન હોય એવો કોઈ માણસ હશે ખરો? જો કે ઉમાશંકર મસ્તીના મૂડમાં હોય તોય કવિતાને બાજુએ ભાગ્યે જ મૂકી શકે છે. સાતેય વારોના વ્યવહારુ અર્થોને કવિતામાં પ્રયોજવાનું કવિ ચૂક્યા નથી. ‘સાતે રવિવાર’ના સ્થાને ‘સા તે ર વિ વા ર’ -એમ વચ્ચે એક-એક ખાલી જગ્યા મૂકીને રજાનો અવકાશ શબ્દાનુભૂતિથી કવિ કેવો બખૂબી ચાક્ષુષ કરાવે છે!
