કૂંપળ ફૂટું ફૂટું થાતી જોઈને
પીળા પાને વાર ન કીધી ખરવામાં
– શબનમ ખોજા

(જો) – સંજુ વાળા

નદીનું નામ લઈ જળજોગ જાણી જો,
સપરમી પળ મળી છે તો પ્રમાણી જો.

સમય તું સાચવે, પાળે વચન કિન્તુ
થવાની હોય ત્યાંથી પણ કમાણી જો.

પ્રથમ ચશ્માંના લેન્સિસ સાફ કર બંધુ,
પછીથી ગંધ જો, ને રાતરાણી જો.

અહીં છે ઊગવું, આથમવું સઘળું એક,
સમય શું ચીજ છે એ પણ પિછાણી જો.

ૠતુઓનો કશોએ અર્થ ક્યાં સરતો?
નથી થાતી અવસ્થાની ઉજાણી જો.

ઘણુંએ આપમેળે લયમાં આવી જાય,
પ્રમાણી હોય રસભર આર્દ્રવાણી જો.

જરા ખંખેરી નાખું ખેસથી ખેપટ,
પછી તું ભાત, રંગો, પોત, પાણી જો.

બચે તો માત્ર એક જ શબ્દ બચવાનો,
બધુંયે થઈ જવાનું ધૂળધાણી જો.

– સંજુ વાળા

સંજુ વાળાની રચનાઓ મહેરામણ જેવી છે. જેટલા ઊંડા ઉતરો એટલી મોતી હાથ આવવાની શક્યતા વધી જાય.

4 Comments »

  1. algotar ratnesh said,

    January 27, 2017 @ 1:50 AM

    વાહ

  2. સંજુ વાળા said,

    January 27, 2017 @ 2:21 AM

    ખૂબ ખૂબ આભાર
    લયસ્તરો
    વિવેકજી

  3. Rakesh Thakkar, Vapi said,

    January 27, 2017 @ 5:43 AM

    સરસ રચના.
    સમય તું સાચવે, પાળે વચન કિન્તુ
    થવાની હોય ત્યાંથી પણ કમાણી જો

  4. KETAN YAJNIK said,

    January 27, 2017 @ 8:21 AM

    સરસ્

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment