(રાતરાણી છે) – શૈલેન રાવલ
દુઃખતી નસ તેં ફરી દબાવી છે,
બંધ મુઠ્ઠી વળી ઉઘાડી છે.
નીંદ પર સ્વપ્નના ગુના આવ્યા,
જિંદગીને આમ તેં ફસાવી છે.
એક ખોબાને હું તરસતો’તો;
એણે આખી નદી પચાવી છે.
તું મને મારી પાસે રહેવા દે,
માંડ પીડાને ફોસલાવી છે.
ઓળખી લે સ્વરૂપ ઝાકળનું !
એ અગમ તત્ત્વની નિશાની છે.
જામતી રાતે મહેંકવાની છે;
આ ગઝલ દોસ્ત, રાતરાણી છે.
– શૈલેન રાવલ
પ્રેમ એ સમર્પિત થઈ જવાની લગણીનું બીજું નામ છે એ સાચું પણ સાથે એ પણ સાચું કે પ્રેમ એટલે પારાવાર પીડાનું શાશ્વત સરનામું. પ્રેમમાં તકલીફની કોઈક ક્ષણે તો આપણે ચિત્કારી જ ઊઠીએ કે મારે સમર્પિત નથી થવું. મને મારી જ પાસે રહેવું છે કેમકે પ્રેમમાં સમર્પણ અપેક્ષા પણ જન્માવે જ છે અને અપેક્ષા જન્મ આપે છે પીડાને. કવિ કદાચ એટલે જ પોતાને પોતાની પાસે જ રહેવા દેવાની માંગણી કરે છે. અને છેલ્લો રાતરાણીવાળો શેર તો અદભુત થયો છે, ગઝલ આખી મઘમઘ કરી દે એવો !
નિનાદ અધ્યારુ said,
March 10, 2017 @ 1:54 AM
તું મને મારી પાસે રહેવા દે,
માંડ પીડાને ફોસલાવી છે.
– શૈલેન રાવલ
ક્યા બાત !
Vineshchandra Chhotai said,
March 10, 2017 @ 5:23 AM
As aaj vato no duniya ajib Che ,
With prem n om
Rakesh Thakkar, Vapi said,
March 10, 2017 @ 9:07 AM
ક્યા બાત !
એક ખોબાને હું તરસતો’તો;
એણે આખી નદી પચાવી છે.
Maheshchandra Naik said,
March 10, 2017 @ 3:42 PM
બધા જ શેર કાબિલે દાદ માંગી લે છે,
કવિશ્રીને અભિનદન,આપનો આભાર…….
Harshad said,
March 11, 2017 @ 3:09 PM
Vaah !! Vaah..!!
Keyur said,
March 16, 2017 @ 5:07 AM
તું મને મારી પાસે રહેવા દે,
માંડ પીડાને ફોસલાવી છે.
અદભુત!!!!!
La' Kant Thakkar said,
March 18, 2017 @ 9:00 AM
ઓળખી લે સ્વરૂપ ઝાકળનું !
એ અગમ તત્ત્વની નિશાની છે
સરસ ….