જો હદયની આગ વધી ‘ગની’, તો ખુદ ઇશ્વરે જ કૃપા કરી,
કોઇ શ્વાસ બંધ કરી ગયું, કે પવન ન જાય ગગન સુધી.
ગની દહીંવાલા

વરસાદમાં – સુરેશ પરમાર ‘સૂર’

વા-ઝડી થઈ યાદ સૂસવાતી રહી વરસાદમાં,
હું અહીં, ત્યાં તુંય વળ ખાતી રહી વરસાદમાં.

જાગરણ પ્રોઈ શકું હું જિંદગીની સોયમાં,
એ જ કારણ વીજળી થાતી રહી વરસાદમાં.

હું કવિનો કોટ પહેરી બારીએ બેસી રહ્યો,
ને ગઝલ સાબોળ ભીંજાતી રહી વરસાદમાં.

લાકડાં લીલા જલાવી ડાઘુઓ ચાલ્યા ગયા,
એકલી ચિતા જ ધુમાતી રહી વરસાદમાં.

પિંજરામાં કેદ મેના ‘સૂર’ સામે જોઈને
ભીની આંખે મેહૂલો ગાતી રહી વરસાદમાં.

– સુરેશ પરમાર ‘સૂર’

બધા જ શેર મમળાવવા ગમે એવા… હર મોસમમાં તરબતર કરી દે એવી મજાની વરસાદી ગઝલ…

6 Comments »

  1. Neha said,

    March 17, 2017 @ 2:46 AM

    જાગરણ પ્રોઈ શકું હું જિંદગીની સોયમાં,
    એ જ કારણ વીજળી થાતી રહી વરસાદમાં.

    વાહ

  2. Rakesh Thakkar, Vapi said,

    March 17, 2017 @ 3:13 AM

    વાહ !
    હું કવિનો કોટ પહેરી બારીએ બેસી રહ્યો,
    ને ગઝલ સાબોળ ભીંજાતી રહી વરસાદમાં.

  3. Pravin Shah said,

    March 17, 2017 @ 6:09 AM

    વીજ્ળીનો શેર વાચીને ગન્ગાસતિ અને પાનબાઈ યાદ આવિ ગયા

  4. દેવાંગ ય said,

    March 17, 2017 @ 1:45 PM

    Wah…જાગરણ વાળો શેર ઉત્તમ

  5. Vijay Pathak (Ghazal Singer) said,

    March 18, 2017 @ 3:42 AM

    હું કવિનો કોટ પહેરી બારીએ બેસી રહ્યો,
    ને ગઝલ સાબોળ ભીંજાતી રહી વરસાદમાં!!
    ખોૂબ જ ઉમદા શેર , વાહ કવિ વાહ !!

  6. Harshad said,

    March 18, 2017 @ 1:52 PM

    સુન્દર રચના.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment