પીઠ ૫૨નો સૂર્ય ને છાંયો ક્યહીં! ને ક્યાં સ્વ-જન!
ઘૂઘવે અંધાર ત્યાં સઘળુંય એકાકાર વન.
ચંદ્રશંકર ભટ્ટ ‘શશિશિવમ્’

ક્યારેક મત્સ્ય, કર્ણથી વીંધાય પણ ખરું – વિવેક કાણે ‘સહજ’

તારા સુધી પગેરું આ લંબાય પણ ખરું
આશ્ચર્યનો સ્વભાવ છે, સર્જાય પણ ખરું

જળથી કમળની જેમ ક્યાં અળગું રહી શકે
હૈયું છે દોસ્ત, કો’ક દી ભીંજાય પણ ખરું

માનવહ્રદયની આ જ તો ખૂબી છે દોસ્તો
વેરાય પણ ખરું ને સમેટાય પણ ખરું

રાખો શરત તો એટલું સમજીને રાખજો
ક્યારેક મત્સ્ય, કર્ણથી વીંધાય પણ ખરું

જીવન એ ભ્રમનું નામ છે, બીજું કશું નથી
એ તથ્ય કો’ક દી’ તને સમજાય પણ ખરું

આ મૌન ચીજ શું એ, એ આજે ખબર પડી
જો બોલકું થયું તો એ પડઘાય પણ ખરું

સાચો પ્રણય ઘણુંખરું અદ્રશ્ય રહે અને
એનું જ બિંબ આંખમાં ઝીલાય પણ ખરું

જાગ્યા પછી નયનને ‘સહજ’ બંધ રાખજો
સપનું પલકની કેદમાં રહી જાય પણ ખરું

– વિવેક કાણે ‘સહજ’

8 Comments »

  1. CHENAM SHUKLA said,

    October 24, 2016 @ 1:20 AM

    માનવહ્રદયની આ જ તો ખૂબી છે દોસ્તો
    વેરાય પણ ખરું ને (સમેટાય) પણ ખરું…..વાહ

  2. હેમંત પુણેકર said,

    October 24, 2016 @ 2:58 AM

    nakh-shikh sundar gazal!

  3. KETAN YAJNIK said,

    October 24, 2016 @ 6:52 AM

    સહજ લાજવાબ

  4. SARYU PARIKH said,

    October 24, 2016 @ 10:00 AM

    વાહ! નખશીખ સુંદર રચના.
    સરયૂ મહેતા-પરીખ

  5. Narendra Phanse said,

    October 24, 2016 @ 1:45 PM

    વાહ! શીર્ષકનું બાણ હૈયા સુધી પહોંચ્યું અને પૂરી ગઝલ વાંચતા પહેલાં વીંધાઈ ગયું! કમાલ.

  6. વિવેક said,

    October 25, 2016 @ 9:58 AM

    સાદ્યંત સુંદર રચના….

  7. Rakesh Thakkar, Vapi said,

    October 26, 2016 @ 2:41 AM

    nice
    માનવહ્રદયની આ જ તો ખૂબી છે દોસ્તો
    વેરાય પણ ખરું ને સમેટાય પણ ખરું

  8. Dinesh Pandya said,

    October 27, 2016 @ 8:17 PM

    કાબીલ-એ-દાદ ગઝલ,
    દરેક શેર સુંદર!

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment