ઉથલાવ ને – હર્ષા દવે
હાંસિયામાં મૂકવા છે ઘાવને;
ચાલ, તું પાનું બીજું ઉથલાવ ને!
આજ ટહુકા રંગમાં તરબોળ છે,
આજ તો ફૂલો તમે પણ ગાવને !
સ્તબ્ધ થઈને સાવ તળિયે જીવવું,
આકરું લાગી રહ્યું છે વાવને !
ઓગળે હોવાપણાનું આવરણ
કોઈ દિ’ વરસાદમાં જઈ ન્હાવ ને!
આંખથી ઓઝલ થયે શું ફાયદો ?
યાદમાંથી શક્ય હો, સંતાવ ને!
સાવ રેઢુ જ્યાં મૂક્યું’તું બાળપણ,
એ જ રસ્તે આજ પાછા જાવ ને!
-હર્ષા દવે
(૧૬.૭.૨૦૧૬)
“જે ખુશી આવી જીવનમાં, આખરી સમજી લીધી” – મરીઝ જિંદગી જીવવાની ફિલસૂફી આ પ્રકારે આપે છે તો હર્ષા દવે ઘા-દુઃખ-દર્દને હાંસિયામાં ધકેલી આગળ વધવા પાનું પલટાવી દેવાની ફિલસૂફી લઈને આવે છે.
Rina Manek said,
August 25, 2016 @ 4:08 AM
હાંસિયામાં મૂકવા છે ઘાવને;
ચાલ, તું પાનું બીજું ઉથલાવ ને!
Waahhhhh
Pravin Shah said,
August 25, 2016 @ 5:41 AM
Wah ! Harshabahen,
Kavita khub khub gami.
Have aavi kavita nu biju panu kyare uthalavsho ?
Vat joishun.!
La' Kant Thakkar said,
August 25, 2016 @ 7:42 AM
અમુક ભાવ-સ્પંદન-પ્રતીકો ચોટદાર ! “..હાંસિયામાં મૂકવા છે ઘાવને;….”….
“એમ ક્યાં કોઈ કાંકરા જૂદા કરી શકાય છે ? // એમ સહજતાથી ક્યાં કશું ટાળી શકાય છે ?
મન સદા ભેળ-સેળ કરવામાં પાવરધું ,પાનું ઉથલાવવાની વાત !…
લગભગ ,ચિનુ મોદીની પંક્તિ યાદ કરાવ દે ….:
” છોડીને ચાલ્યો તો જાઉ, સંબંધ જો બાંધ્યો હોય હાથની હથેળીએ …”
“……ઓગળે હોવાપણાનું આવરણ….” સરસ ! હોવાપણાની સભાનતા …..તકલીફનું કારણ ???
સ્ફૂરણ :
“એમ જો ખરી પડત દેહ આ સૂક્કા પીળા પાનની જેમ .
મોજ આવત સહલ લેવાની કપાયેલા પતંગની જેમ !”
અભિનંદન ….
નિનાદ અધ્યારુ said,
August 28, 2016 @ 1:46 AM
સ્તબ્ધ થઈને સાવ તળિયે જીવવું,
આકરું લાગી રહ્યું છે વાવને !
કેટલું આકરું !