તમે સંભવામિ યુગે યુગે, અમે રોજ મરીએ ક્ષણે ક્ષણે,
હું અબુધ ભક્ત ના જઈ શકું એ વચનના અર્થઘટન સુધી.
ડૉ. હરીશ ઠક્કર

કેફ – – હરીન્દ્ર દવે

તારા વિખરાયા વાળને સમાર નહીં
સહેજ મને જોવા દે થાક આ સવારનો
સૂરજનું રૂપ ઓર નીખરે છે, દેખ એનો
ચહેરો વાદળની આરપારનો

સાંજના જે કોરો હતો શેઢો સવારે
જેમ લીલા અંગરખાને પહેરે !
વરસાદી નેહ આખી રાત ઝીલી લીધો,
એની ભીની સુવાસ હજી ચહેરે,
આવનારી ભરતીનો કેફ એમાં છલકે છે,
હોયને ભલે આ સમો ઝારનો…

આખી રાત હેત તણા પડદા વચાળે
થયું મોસૂંઝણું સૂતરનો ધાગો,
મટકું માર્યું ન સારી રાત છતાં અડકીને
કિરણો કહે છે હવે જાગો,
સાવ રે સપૂચા જિતાઈ, જાંણીજોઈ
ખેલી જુઓને દાવ હારનો….

– હરીન્દ્ર દવે

પ્રથમ બે પંક્તિઓએ જ મને ઘાયલ કરી નાખ્યો…રળિયામણું ગીત…..

5 Comments »

  1. CHENAM SHUKLA said,

    May 30, 2016 @ 1:58 AM

    અનોખું ગીત…

  2. KETAN YAJNIK said,

    May 30, 2016 @ 4:41 AM

    ” આ તો સહેજ પાલવ અડક્યાનો વહેમ ”
    હ્ દ્.

  3. Vineshchandra chhotai said,

    May 30, 2016 @ 10:08 AM

    bahuj sari vat ,rajuvat bahuj sari

  4. VISHAL JOGRANA said,

    August 6, 2016 @ 5:10 AM

    તારા વિખરાયા વાળને સમાર નહીં

    વાહ ખૂબ સરસ રચના,,,

  5. કેતન 'સ્પર્શ' said,

    August 9, 2016 @ 12:36 AM

    અદ્દભુત… શબ્દે શબ્દે શૃંગાર નીતરે છે…..

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment