તારા વિચારમાંય કોઈ તડ પડી ગઈ
મોજું સભાનતાનું અટકતું નથી હવે
– જવાહર બક્ષી

ગઝલ – ડૉ. હરીશ ઠક્કર

હામ ને હેસિયત થકી બેઠો,
હુઁ નથી કોઈના વતી બેઠો.

શ્વાસ ખાવો કે રોટલા ખાવા ?
બેઉનો મેળ ક્યાં કદી બેઠો ?

જીવ ઉભડક હતો તમારી સમક્ષ,
સ્હેજ મલક્યા તમે, પછી બેઠો.

ચિત્ર દોરું છું તારું રોજેરોજ,
હાથ મારો હજી નથી બેઠો.

જેમનું નામ છે ઘણું મોટું,
એમનું નામ, હું પૂછી બેઠો.

– ડૉ. હરીશ ઠક્કર

આમ તો આખી ગઝલ જ કવિની તાસીર પ્રમાણે સંઘેડાઉતાર થઈ છે પણ મને ત્રીજો-ચોથો કવિકર્મના અરીસા જેવો લાગ્યો. જીવનું બેસવું અને કોઈ વસ્તુ પર હાથ બેસવો- આ બે રૂઢીપ્રયોગો જે સરળતા-સફલતાથી કવિ ટૂંકી બહેરમાં પ્રયોજી શક્યા છે એ કાબિલ-એ-દાદ છે.

4 Comments »

  1. Dhaval Shah said,

    September 12, 2015 @ 4:31 PM

    શ્વાસ ખાવો કે રોટલા ખાવા ?
    બેઉનો મેળ ક્યાં કદી બેઠો ?

    – વાહ !

  2. Harshad said,

    September 13, 2015 @ 1:20 PM

    ખરે ખરે સુન્દર નિરુપણ વાહ.

  3. yogesh shukla said,

    September 13, 2015 @ 8:24 PM

    વાહ , વાહ ,,,
    જેમનું નામ છે ઘણું મોટું,
    એમનું નામ, હું પૂછી બેઠો.

  4. RAKESH said,

    September 16, 2015 @ 8:07 AM

    વાહ્ !

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment