જે સજા ગણતો હતો તું તે જ મુક્તિ થઈ જશે,
રહી શક્યો પળમાં તો કારાવાસ જેવું કંઈ નથી.
– મધુમતી મહેતા

એટલા દૂર ન જાઓ – ઉશનસ

વિનવું : એટલા દૂર ન જાઓ
કે પછી ક્યારેય યાદ ન આવો…

માનું : અવિરત મળવું અઘરું
માગ્યું કોને મળતું સઘળું?
કગરું, એટલા ક્રૂર ન થાઓ
કે પછી ક્યારેય યાદ ન આવો

જાણ્યું : નવરું એવું ન કોઇ
કેવળ મને જ રહે જે જોઇ;
તો ય લ્યો, આમ નિષ્ઠુર ન થાઓ
કે પછી ક્યારેય યાદ ન આવો

રાહ જોઇ જોઇ ખોઇ આખ્યું
શમણું એક તમ સાચવી રાખ્યું
એટલું એ હરી નૂર ન જાઓ
કે પછી ક્યારેય યાદ ન આવો

આ વેલ તો મેં આંસુથી રોઇ
પણ ફળની આશા ન કોઇ
પણ સમૂળા નિર્મૂળ ના થાઓ
કે પછી ક્યારેય યાદ ના આવો.

– ઉશનસ

2 Comments »

  1. Suresh shah said,

    October 5, 2014 @ 10:31 AM

    રાહ જોઇ જોઇ ખોઇ આખ્યું
    શમણું એક તમ સાચવી રાખ્યું
    એટલું એ હરી નૂર ન જાઓ
    કે પછી ક્યારેય યાદ ન આવો

    આદ્ભુત- એ હરી નૂર જાઓ

  2. Shah Pravinachandra Kasturchand said,

    October 5, 2014 @ 1:50 PM

    ભલેને તમે ગયા એટલે દૂર
    ‘ને અમે રહ્યા અહીંના અહીં.
    પણ સ્મૃતિમાં તમે સદાયે કે
    રચીને ગયા આ કવિત અહીં.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment