સદીઓનું જ્ઞાન છે પણ લેવાલ ક્યાં છે કોઈ?
કેવો પડ્યો છે ધારો! ઇતિહાસ સૂઈ રહ્યો છે!

પાછા કદી ન જાગી, એ આ જ કહી રહ્યો છે:
બસ, આજનું વિચારો, ઇતિહાસ સૂઈ રહ્યો છે.
- વિવેક મનહર ટેલર

ગઝલ – મુકુલ ચોક્સી

હવે તો એ જ મને બાગથી બચાવી શકે,
જે સાવ સૂકી હથેળીમાં ફૂલ વાવી શકે.

આ ઠૂંઠું વૃક્ષ એ આશામાં દિન વિતાવી શકે
પરણવા જેવડી મોસમનું માંગુ આવી શકે

ને ચોમાસું તો હજી બેસવાનું બાકી છે
હજી યે બારીઓને રંગ તું કરાવી શકે

હા, એટલે જ તને વૃક્ષ રૂપે સ્થાપ્યો છે
કે જેથી પગ તું કદી પણ નહીં હલાવી શકે

ને હસવું આવે ત્યારે હળવો થઈ હસી જે શકે
એ આદમી આ નગરમાં કદી ન ફાવી શકે

જમાનો એનો છે ભૂતકાળને જે થૂંકી શકે
ને સઘળી યાદને ગુટખાની જેમ ચાવી શકે

જીવનની વ્યાખ્યાઓ કરવા દો એ જ લોકોને
જે જિન્દગાનીઓ ફૂટપાથ પર વિતાવી શકે

આ તારા શબ્દો બરફ છે એ ફ્રીજમાં શોભે
કોઈના ઘરમાં એ ચૂલોય નહીં જલાવી શકે

બની જા કોઈ પણ મોસમ તું એટલા માટે
ફરી ફરીને દરેક વર્ષે પાછી આવી શકે

– મુકુલ ચોક્સી

એક પછી એક શેર હાથમાં લેતાં જઈએ તેમ તેમ કવિની કલ્પનોની પસંદગી આપણને વધુને વધુ ચકિત કરતી રહે છે.

6 Comments »

  1. Rina said,

    January 2, 2015 @ 2:27 AM

    Awesome. ….

  2. Dr. Manish V. Pandya said,

    January 2, 2015 @ 3:45 AM

    સરસ ગઝલ.

  3. nehal said,

    January 2, 2015 @ 4:06 AM

    ને હસવું આવે ત્યારે હળવો થઈ હસી જે શકે
    એ આદમી આ નગરમાં કદી ન ફાવી શકે

    જમાનો એનો છે ભૂતકાળને જે થૂંકી શકે
    ને સઘળી યાદને ગુટખાની જેમ ચાવી શકે

    Waah. …

    Could not understand the first line ??!

  4. Harshad said,

    January 4, 2015 @ 11:10 AM

    ખૂબ જ સુન્દર! અભિનન્દન.

  5. yogesh shukla said,

    January 4, 2015 @ 9:54 PM

    કોમળ શબ્દો દ્વારા લખાયેલી સખત ગઝલ ,

  6. Rajnikant Vyas said,

    January 28, 2015 @ 7:13 AM

    અદ્ભૂત!

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment