તમે વાતો કરો તો થોડું સારું લાગે – સુરેશ દલાલ
તમે વાતો કરો તો થોડું સારું લાગે;
આ દૂરનું આકાશ મને મારું લાગે.
વૃક્ષો ને પંખી બે વાતો કરે છે
ત્યારે ખીલે છે લીલેરો રંગ;
ભમરાના ગુંજનથી જાગી ઊઠે છે
ફૂલોની સૂતી સુગંધ
તમે મૂંગા તો ઝરણું પણ ખારું લાગે;
રોમાંચે રોમાંચે દીવા બળે
અને આયુખું તો તુલસીનો ક્યારો;
તારી તે વાણીમાં વ્હેતી મુકું છું હું
કાંઠે બાંધેલો જનમારો.
એક અમથું આ ફૂલ પણ ન્યારું લાગે
-સુરેશ દલાલ
ઘણાં વખતે આ ગીત પાછું નજરે ચડી ગયું…… અમર કૃતિ…..
narendrasinh said,
September 1, 2014 @ 4:03 AM
તારી તે વાણીમાં વ્હેતી મુકું છું હું
કાંઠે બાંધેલો જનમારો.
એક અમથું આ ફૂલ પણ ન્યારું લાગ વાહ્
v c sheth said,
September 1, 2014 @ 7:39 AM
તમારા અબોલા,
ને અમ્બોડાનું ફૂલ,
તમે જરા બોલો,
તો જગત પ્યારું લાગે.
ગૂસ્તાગી માફ…..
ravindra Sankalia said,
September 1, 2014 @ 9:39 AM
આ કાવ્ય ખુબજ ગમી જાય એવુ છે કારણ એના સરળ શબ્દો અને બોલચાલની ભાષા.હમણાજ સુરેશભઈની પુણ્ય તિથિ હ્તીએટલે બહુ યોગ્ય સ્મરણાન્જલિ.
ધવલ said,
September 1, 2014 @ 9:45 AM
તારી તે વાણીમાં વ્હેતી મુકું છું હું
કાંઠે બાંધેલો જનમારો.
એક અમથું આ ફૂલ પણ ન્યારું લાગે
– વાહ!
komal pandya said,
July 30, 2016 @ 7:42 AM
Khub saras rachana I like it so much….