અબોલડા – પ્રહલાદ પારેખ
ઉરે હતી વાત હજાર કે’વા
કિન્તુ નહીં ઓષ્ઠ જરીય ઊઘડ્યા;
જલ્યા કર્યા અંતર સ્નેહદીવા,
ઉજાશ શાં હાસ્ય મુખે ન આવિયાં.
નિસર્ગલીલા તુજ સાથ જોવા
હૈયે હતા કોડ, ન પાય ઊપડ્યા;
સૂરે મિલાવી તુજ સૂર, ગાવા
ઉરે ઊઠયાં ગીત, બધાં શમાવ્યાં.
મળી મળી નેન વળી જતાં ફરી,
અકથ્ય શબ્દે વદી વાત ઉરની;
હૈયું મૂગું ચાતક શું અધીર;
એ રાહ જોતું તુજ શબ્દબિન્દુની :
એવો અબોલ-દિન છે સ્મૃતિમાં,
– જે દિ’ ચડ્યાં અંતર પૂર નેહનાં ?
-પ્રહલાદ પારેખ
Dhaval Shah said,
September 1, 2014 @ 10:47 AM
નિસર્ગલીલા તુજ સાથ જોવા
હૈયે હતા કોડ, ન પાય ઊપડ્યા;
સૂરે મિલાવી તુજ સૂર, ગાવા
ઉરે ઊઠયાં ગીત, બધાં શમાવ્યાં.
-સરસ !
mahesh dalal said,
September 2, 2014 @ 12:38 PM
વાહ … ખુબ સરસ . ગુરુ વન્દના….યદ અવ્યા આરા મોડેર્ન સુલ મુમ્બૈ ના એમના સાથે વિતાવેલા દિવસો…
dipesh said,
March 12, 2023 @ 3:22 PM
અલંકાર ઓળખાવો – ઉરે હતી વાત હજાર કે’વા કિન્તુ નહીં ઓષ્ઠ જરીય ઊઘડયા