ખિસ્સામાં લાગણી લઈ ફરશો બજારમાં
સિક્કા તો એનાં એ જ છે ચલણો નવાં નવાં
– હરિશ્ચંદ્ર જોશી

આષાઢ – વ્રજલાલ દવે

અમસ્તાં અમસ્તાં ન વાદળ હસે છે;
સમંદરની માયા ગગનને રસે છે !

ઢળેલી ક્ષિતિજોની પાંપણ ભીની છે,
ઝૂક્યાં ઓ જલોની શી પાંખો શ્વસે છે !

અમોને શું પૂછો ધરા વીજ રહેશે ?
ધરાનાં જ ધાવણ ઘનોની નસે છે !

હવાની લીલાને તો પર્ણો હીંચોળે,
પુરાણાં થડોમાંય ઝાંયો વસે છે.

ધગેલા કિરણને તો છાંયો મળી ગ્યો,
વહેતી ભીનાશોની કાયા હસે છે.

સીધા નિર્ઝરોમાંય છલતી જવાની,
જાણું : નદીનાં જલો ક્યાં ધસે છે ?

મળી ગઈ છે મોસમ ગગન રોપી લેશું;
લપાયલ નિસાસા ભલે-ને ધસે છે !

અમસ્તાં અમસ્તાં ન વાદળ હસે છે;
અમારાંય હૈયાં ગગનને રસે છે !

– વ્રજલાલ દવે

જૂના મિજાજની જરા ધીમેથી ખુલતી ગઝલ…

3 Comments »

  1. smita parkar said,

    August 29, 2014 @ 3:40 AM

    અમસ્તા અમસ્તા …..વાહ્હ્હ્હ્હ

  2. ધવલ said,

    August 29, 2014 @ 8:16 AM

    ધગેલા કિરણને તો છાંયો મળી ગ્યો,
    વહેતી ભીનાશોની કાયા હસે છે.

    ઢળેલી ક્ષિતિજોની પાંપણ ભીની છે,
    ઝૂક્યાં ઓ જલોની શી પાંખો શ્વસે છે !

    – સરસ !

  3. ravindra Sankalia said,

    August 29, 2014 @ 9:15 AM

    અમસ્તા અમસ્તા ન વાદળ હસે છે કવિતાનો ઉપાડ જ ઘણો સરસ છે ધરતીને વરસાદની તરસ એ ભાવ સરસ રીતે પ્રકટ થયો છે.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment