તું તને શોધી શકે એવી ઘડી શોધી શકે?
એ ઘડીમાં મન પરોવે એ કડી શોધી શકે?
– નેહા પુરોહિત

ગઝલ – ડૉ.કેતન કારિયા

ભળ્યાં આંસુ જળમાં; ખબર ક્યાં પડી છે !
ઘણીવાર નહિ તો, નદીઓ રડી છે !

અમે જિંદગીને મળી તેમ જીવ્યા,
તમે જીવવા યોજનાઓ ઘડી છે !

હું સન્માન લેવા ચડ્યો લાકડીથી,
તમે પીઠ મારી હવે થાબડી છે !

પછી આવજે મોત, હું છું નશામાં !
હવે જિંદગી આ બરોબર ચડી છે !

પહેલી વખત કંઈક માગ્યું છે ઈશ્વર,
તથાસ્તુ કહી નાંખ; તક સાંપડી છે.

– ડૉ.કેતન કારિયા

કયા શેરને વધુ વખાણવો અને કયાને ઓછો એ સમસ્યા થઈ પડી છે મારે તો… છે તમારી પાસે કોઈ ઉકેલ?!

20 Comments »

  1. AMIN said,

    January 11, 2014 @ 1:10 AM

    સ્રર સ્

  2. Rina said,

    January 11, 2014 @ 1:42 AM

    Waaahhhh. …….

  3. Chintan said,

    January 11, 2014 @ 3:49 AM

    ખુબ સરસ…

  4. સુનીલ શાહ said,

    January 11, 2014 @ 6:36 AM

    સરળ અને સચોટ.

  5. perpoto said,

    January 11, 2014 @ 10:13 AM

    કવિ ને પાછા ડોક્ટર,ઇશ્વર આથી વધુ શું આપી શકવાનો છે….
    પણ આ તો માણસ છે,ઇશ્વરના વરદાનની ફોર્મ્યુલા યે શોધવાનો..

  6. Devika Dhruva said,

    January 11, 2014 @ 12:04 PM

    એક એક શેર ચોટદાર

  7. Harshad said,

    January 11, 2014 @ 3:11 PM

    Bhai ‘Bahut Khub!! Bahut Khub!!’ Salute to Dr. Ketan.

  8. sudhir patel said,

    January 11, 2014 @ 6:51 PM

    ખૂબ સુંદર ગઝલ!
    સુધીર પટેલ.

  9. Kalpesh Ruparelia said,

    January 11, 2014 @ 9:23 PM

    ક્યા બાત હૈ

  10. Chandresh Thakore said,

    January 11, 2014 @ 9:56 PM

    મારે જો એક જ શેર પસંદ કરવાનો હોય તોઃ

    પછી આવજે મોત, હું છું નશામાં !
    હવે જિંદગી આ બરોબર ચડી છે !

    માર અંગત દ્રુષ્ટિબિન્દુનું પુનરાવર્તન મને સમ્ભળાય છે, એટલે હશે? … રચના ઘણી જ ગમી …

  11. jaykumar dalal said,

    January 12, 2014 @ 11:52 AM

    jindagi barobar chadi jaay pachhi ishwarne tathastu kaheva sivay koi rastoj nathi–khub sunder

  12. dr.ketan karia said,

    January 13, 2014 @ 3:30 AM

    સૌ મિત્રોનો ખૂબ-ખૂબ આભાર, ખાસ કરીને વિવેકભાઈનો. લયસ્તરોમાં આ સાથે બે ગઝલ થઇ, તેનો આનંદ…

  13. ari krishna said,

    January 13, 2014 @ 10:41 PM

    Na vivekbhai kharekhar ukel nathi jadto…. ketanbhai ne aatli saras rachna krva badal ane tmane aa post ahi mukva badal abhar sah abhinandan…

  14. chandresh said,

    January 14, 2014 @ 3:45 AM

    સરસ ગઝલ

  15. La' Kant said,

    January 17, 2014 @ 5:14 AM

    “હું સન્માન લેવા ચડ્યો લાકડીથી, // તમે પીઠ મારી હવે થાબડી છે !”

    આવા મનોભાવો “સન્માન ની ખેવના રાખનાર “ઘણા લોકોની ઝંખના …. હોઇ શકે !
    અને એ આપવામાં અન્યો મોડું કરતા હોય છે . એવી મનોછાપ ઘણા ભીતર સંઘરી
    બેઠા હોય છે ….. અને એમાં ય કુદરતનો ક્રમ પણ સહજ કામ કરે જ છે !

    ” હું છું નશામાં !”—–… નશો “જીવન નો”???

    “પહેલી વખત કંઈક માગ્યું છે ઈશ્વર,
    તથાસ્તુ કહી નાંખ; તક સાંપડી છે.” — ઈશ્વરને તક આપનાર કર્તાની ખુમારી કાબિલ-એ-દાદ છે .
    આભાર કેતનભાઇ
    -લા’કાંત / ૧૭-૧-૧૪

  16. Jenil Shah said,

    January 23, 2014 @ 11:59 PM

    ખુબ જ સરસ….!!!

  17. Anil Chavda said,

    January 25, 2014 @ 9:27 AM

    સરસ ગઝલ છે.

  18. અશોક જાની 'આનંદ' said,

    March 3, 2014 @ 11:57 PM

    સાંગોપાંગ સુંદર ગઝલ..!! જો કે મને ગઝલનો આ છેલ્લો શે’ર વધારે ગમ્યો… પહેલી વખત કંઈક માગ્યું છે ઈશ્વર,
    તથાસ્તુ કહી નાંખ; તક સાંપડી છે.

  19. dr.ketan karia said,

    March 7, 2014 @ 12:40 AM

    પ્રતિભાવોથી પોરસાઇને જ કવિ વધુ ને વધ સચોટ કામ કરવા પ્રેરાતો હોય છે, સૌનો સાગમટે આભાર.

  20. Devangi said,

    January 13, 2018 @ 3:18 AM

    ખુબજ સરસ…શું વાત છે.👌👌

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment